Rozdział 25

Angel's PoV

           

            - Córkę?- Justin przechylił głowę.

            - Tak, mamy córkę.- powiedziałam cicho.

            - Angel, nasza córka zmarła rok temu.- pokręcił głową.

            - Justin, możemy gdzieś pójść i porozmawiać?- zrobiłam krok w tył.

            Justin wziął mnie za rękę i zaczął prowadzić do znanego nam parku w Stratford. Byliśmy tam z dala od ludzi, usiedliśmy na ławce. Niebo było jasno niebieskie, a wokół nas było słychać ćwierkanie ptaków. Słońce nad nami świeciło, a na trawie można było dostrzec krople rosy spływające na ziemie. Ten dzień był idealny, a wszystko wokół nas było takie romantyczne. Jednak byłam zdenerwowana. To nie było łatwe powiedzieć, że nasza córka rzeczywiście umarła, ale miała siostrę bliźniaczkę. Zrobiło mi się niedobrze, ale wiedziałam, że muszę to powiedzieć. Dla Dali i dla nas.

            - Czy mogłabyś mi wreszcie wszystko wyjaśnić?- jego zimny ton głosu przerwał tą romantyczną atmosferę.

            - Oczywiście. Przepraszam.- odchrząknęłam i odwróciłam głowę w jego stronę.- Jak pamiętasz rok temu spadłam ze schodów i zaczęłam krwawić. To nie byłby problem, gdybym nie była w ciąży. Kiedy przyjechaliśmy do szpitala okazało się, że nasza córka nie żyje. Wtedy mnie zostawiłeś. Po tym przyszedł lekarz. Była załamana, bo złamałeś moje serce. Mój cały świat zawalił się, kiedy tylko wyszedłeś przez tamte drzwi. Jednak lekarzowi udało się dać mi nadzieje na życie i powiedział, że byłam w ciąży z bliźniaczkami. Jedno z nich niestety nie przeżyło, Drew. Uwierzyłam, że to właśnie ona była moim aniołem stróżem i kilka miesięcy później dała mi prezent w postaci jej siostry bliźniczki, Dali.- mówiłam powoli, dając mu czas aby wszystko przetworzył.

            - Więc, urodziłaś moje dziecko i nic mi o tym nie powiedziałaś?- wstał i zaczął nerwowo chodzić. Widziałam, że z każdym krokiem jego gniew jest silniejszy.

            - Justin, nie zapominaj, że mnie wtedy zostawiłeś.- starałam się go uspokoić.

            - Tak odszedłem, ale to nie znaczy, że nie chciałem zobaczyć naszego dziecka. Angel, ja nie chciałem się z tobą widzieć, wiesz dlaczego? Bo jesteś samolubną suką.- warknął.

            - Zostawiłeś mnie samą po tym jak dowiedziałeś się, że poroniłam. Jesteś jedynym, który nie dbał o mnie, ani o moje uczucia. Dlaczego miałabym martwić się o Ciebie?- teraz to ja krzyknęłam.

            - Tu nie chodzi, ani o Ciebie, ani o mnie! Mówimy o dziecko, które dorasta bez ojca, przez twój egoizm!- pchnął mnie tak, że moje plecy uderzyły o tył ławki i pochylił się nade mną. W jego oczach było widać ogień. Ogień przez, który poczułam strach.

            - Dalia ma wszystko w życiu, czego potrzebuję!- próbowałam go odepchnąć, ale był zbyt silny.

            - Ona nie ma ojca ! Dziecko bez ojca, nie będzie nigdy normalne. Spójrz na siebie.- Z tymi słowy uderzył mnie w policzek. Na jego twarzy natychmiast zobaczyłam wyrzuty sumienia, ale było już za późno. Odepchnęłam go i oddałam mu.

            - Przeklinam ten dzień, kiedy Cię poznałam, Justin! Przeklinam tamten dzień! - Krzyknęłam i ruszyłam szybkim krokiem w kierunku mojego domu. Zanim mogłam wyjść z parku jego silne ręce chwycił mnie w pasie i pociągnął w jego ramiona. Zaczęłam walczyć z nim, aż w końcu oboje upadliśmy na trawę. Moje plecy dotknął mokrej ziemi, podczas gdy ciało Justin leżało na mnie. Nasze głowy były od siebie zaledwie kilka milimetrów, a wzrok mieliśmy utkwiony na sobie. Następnie jego usta połączyły się z moimi. Jego język natychmiast trafił do wnętrza moich ust i zaczął walczyć z moim o dominację. Ręce Justina silnie przyciskały moją talię do ziemi, podczas naszego namiętnego pocałunku. Oboje z trudem łapaliśmy powietrze, nie mogąc oddzielić naszych ust od siebie. Nasz związek był zbyt silny. Wreszcie, po tym, co wydawało się wiecznością Justin odsunął głowę. Jego oczy były wpatrzone ponownie do moje, podczas gdy trzymał mnie mocno, jakby bał się, że ucieknę. To było szalone. W tym momencie byłam gotowy oddać mu cały świat .

            - Nie powinienem tego mówić. Wybacz mi.- Powiedział cicho, a ja wiedziałam, że on naprawdę żałował swoich słów.

            -  Jesteś idiotą, któremu zawsze wybaczam.- Uśmiechnąłem się lekko .

            -  Angel, Kocham Cię. Kocham cię najbardziej na świecie i chcę poznać naszą córkę. Chce stworzyć z tobą rodzinę. Jeśli chcesz, jestem gotowy zrezygnować z kariery i ze wszystkiego, ale chcę mieć ciebie i moją córkę na zawsze.- przez jego słowa zaczęłam się rozpływać.

            - Chodźmy do domu, Justin. Nadszedł czas, abyś spotkał się z naszą córką Dalią.- Uniosłam się na łokciach.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pytania---->  Ask

Informowani----> Info
Twitter----> @justadream97

Zbliżamy się już do ostatniego rozdziału, który pojawi się na pewno jeszcze przed sylwestrem. 

Mam nadzieję, że spodobał Wam się ten rozdział, choć jest bardzo krótki. 

Dziękuję za komentarze i do następnego-ostatniego!

Buziaki Kasia <3